- dźgać
- глаг.• пронзать• пырнуть* * *dźga|ć\dźgaćny несов. тыкать; ударять; ср. dźgnąć* * *dźgany несов.ты́кать; ударя́ть; ср. dźgnąć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dźgać
Смотреть что такое "dźgać" в других словарях:
dźgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dźgam, dźga, dźgają, dźgany {{/stl 8}}– dźgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźgnę, dźgnie, dźgnij, dźgnął, dźgnęli, dźgnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} pchać, wbijać w ciało lub w jakiś przedmiot ostro zakończone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźgać — ndk I, dźgam, dźgasz, dźgaj, dźgał dźgnąć dk Va, dźgnę, dźgniesz, dźgnij, dźgnął, dźgnęła, dźgnęli, dźgnięty «uderzać czymś ostrym; kłuć» Dźgać kogoś bagnetem, nożem, sztyletem. dźgać się dźgnąć się 1. strona zwrotna czas. dźgać, dźgnąć Dźgnął… … Słownik języka polskiego
dźgać się – dźgnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dźgać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźgali się nożami bez opamiętania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźgnąć — → dźgać … Słownik języka polskiego
dźganie — ↨ dźganie się n I rzecz. od dźgać (się) … Słownik języka polskiego
żgać — ndk I, żgam, żgasz, żgają, żgaj, żgał, żgany żgnąć dk Va, żgnę, żgniesz, żgnij, żgnął, żgnęła, żgnęli, żgnięty, żgnąwszy «uderzać, godzić w kogoś czymś ostrym, kłującym; kłuć, dźgać» Żgać konia ostrogami. Żgnął kogoś nożem … Słownik języka polskiego
bagnet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bagnetecie {{/stl 8}}{{stl 7}} ostrze nakładane na koniec lufy karabinu, używane przez piechotę do walki wręcz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka na bagnety. Dźgać się bagnetami. Wyjąć bagnet z pochwy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
